Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

figulinae N F

  • 1 figulina

    pottery-work; pottery (pl.), potter's workshop

    Latin-English dictionary > figulina

  • 2 figlinus

    figlīnus u. nicht zsgzg. figulīnus, a, um (figulus), zum Töpfer gehörig, Töpfer-, I) adi.: α) Form figlinus: creta, Töpfererbe, Pfeifenton, Varro u. Plin.: opus, Bekleidung aus gebranntem Ton, Vitr.: opera, Arbeiten aus Ton (bes. aus Terrakotta), Plin. – β) Form figulinus: rota, Töpferscheibe, Cael. Aur.: opus, Plin.: fornaces, Arnob. – II) subst.: a) figlīna u. figulīna, ae, f., α) (sc. fodina) die Tongrube, figlinas exercere, Varro r. r. 1, 2, 22. – β) (sc. ars) die Kunst, in Ton zu bilden, insbes. das Töpferhandwerk, die Töpferei, Lact. 1, 18, 21: Plur., Plin. 7, 198. – γ) (sc. officina) die Werkstatt für Tonarbeiten, Töpferwerkstatt, Töpferei, figl. Feltrina, Corp. inscr. Lat. 9, 6078, 19: figulinae Arretinae, ibid. 11, 6700, 688: figulinae doliorum, Faßtöpfereien, Plin. 3, 82: opera figlinarum, Tonarbeiten, Tongeschirre, Plin. 35, 159: creta figulinarum, Plin. 14, 123: opus doliare de figlinis Domitiae Lucillae, Corp. inscr. Lat. 15, 223–226. Vgl. Blümner Technologie 2, 6 f. – b) figlīnum, ī, n. (sc. vas), ein irdenes Geschirr, Plin. 31, 46 u. 34, 137.

    lateinisch-deutsches > figlinus

  • 3 figlinus

    figlīnus u. nicht zsgzg. figulīnus, a, um (figulus), zum Töpfer gehörig, Töpfer-, I) adi.: α) Form figlinus: creta, Töpfererbe, Pfeifenton, Varro u. Plin.: opus, Bekleidung aus gebranntem Ton, Vitr.: opera, Arbeiten aus Ton (bes. aus Terrakotta), Plin. – β) Form figulinus: rota, Töpferscheibe, Cael. Aur.: opus, Plin.: fornaces, Arnob. – II) subst.: a) figlīna u. figulīna, ae, f., α) (sc. fodina) die Tongrube, figlinas exercere, Varro r. r. 1, 2, 22. – β) (sc. ars) die Kunst, in Ton zu bilden, insbes. das Töpferhandwerk, die Töpferei, Lact. 1, 18, 21: Plur., Plin. 7, 198. – γ) (sc. officina) die Werkstatt für Tonarbeiten, Töpferwerkstatt, Töpferei, figl. Feltrina, Corp. inscr. Lat. 9, 6078, 19: figulinae Arretinae, ibid. 11, 6700, 688: figulinae doliorum, Faßtöpfereien, Plin. 3, 82: opera figlinarum, Tonarbeiten, Tongeschirre, Plin. 35, 159: creta figulinarum, Plin. 14, 123: opus doliare de figlinis Domitiae Lucillae, Corp. inscr. Lat. 15, 223-226. Vgl. Blümner Technologie 2, 6 f. – b) figlīnum, ī, n. (sc. vas), ein irdenes Geschirr, Plin. 31, 46 u. 34, 137.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > figlinus

  • 4 vertigo

    vertīgo, inis, f. (verto), das Drehen, Herumdrehen, Wenden, I) eig. u. übtr.: 1) eig.: assidua caeli, Ov.: venti, Sen.: rotae figulinae, Cael. Aur.: rotarum, Prud.: equestres turmas lascivas vertigines docuit implicare, Wendungen, Schwenkungen, Solin.: una vertigo Quiritem facit, ein einmaliges H. (als Brauch bei der Freilassung eines Sklaven), Pers. 5, 76. – 2) übtr., a) der Schwindel, vertigo quaedam simul oculorum animique, Liv.: vert. capitis od. capitis vert., Sen.: spiritus vertiginis, Vulg.: sequitur vertigo praerupta cernentis, ein Schw., wie wenn man in eine jähe Tiefe sieht, Sen.: cuminum silvestre datur ad vertiginem, Plin.: vertigine tectum ambulat (bei Betrunkenen), das Haus scheint sich herumzudrehen, Iuven. – b) meton., eine sich drehende Maschine, impendebat autem istam sellam vertigo quaedam ad modum mundi fabricata, Iul. Val. 3, 53 (29). – II) bildl., die Veränderung, rerum, Lucan. 8, 16.

    lateinisch-deutsches > vertigo

  • 5 figulina

        Figulina, figulinae, pen. prod. seu quod magis a doctis vsurpatur per syncopen Figlina. Plin. Une poterie.
    \
        Figlina. Plin. L'art de poterie, et de faire images de terre.

    Dictionarium latinogallicum > figulina

  • 6 vertigo

    vertīgo, inis, f. (verto), das Drehen, Herumdrehen, Wenden, I) eig. u. übtr.: 1) eig.: assidua caeli, Ov.: venti, Sen.: rotae figulinae, Cael. Aur.: rotarum, Prud.: equestres turmas lascivas vertigines docuit implicare, Wendungen, Schwenkungen, Solin.: una vertigo Quiritem facit, ein einmaliges H. (als Brauch bei der Freilassung eines Sklaven), Pers. 5, 76. – 2) übtr., a) der Schwindel, vertigo quaedam simul oculorum animique, Liv.: vert. capitis od. capitis vert., Sen.: spiritus vertiginis, Vulg.: sequitur vertigo praerupta cernentis, ein Schw., wie wenn man in eine jähe Tiefe sieht, Sen.: cuminum silvestre datur ad vertiginem, Plin.: vertigine tectum ambulat (bei Betrunkenen), das Haus scheint sich herumzudrehen, Iuven. – b) meton., eine sich drehende Maschine, impendebat autem istam sellam vertigo quaedam ad modum mundi fabricata, Iul. Val. 3, 53 (29). – II) bildl., die Veränderung, rerum, Lucan. 8, 16.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vertigo

См. также в других словарях:

  • FIGLEG — Figulinae legionis …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • Скарабеоидные — Скарабеоидные …   Википедия

  • Lucaninae —   Lucaninae Neo …   Wikipedia Español

  • TENEDOS — quae Tenedo Sophiano, insul. maris Aegaei, sive Hellesponti parva, amoena, contra Sigeum, Troadis promuntor. inde 12. mill. pass. (sed teste Strabone 40. stad. ad 80. patens) in Occasum et Circium distans, Apollim, qui ibi praecipue colebatur,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • FIG — figlina, figlinae, figlinas, figlinis, figulina, Figulinae, figulinis …   Abbreviations in Latin Inscriptions

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»